#SCIO13 en begrippen die je echt moet kennen: ‘Science Deficit Model’

Wetenschappers en wetenschapscommunicatoren hebben gauw de neiging om dingen uit te leggen. En als het publiek het niet meteen snapt, er nog meer uitleg tegenaan te gooien: ‘We leggen het gewoon nog een keer uit’. Als we de informatie beschikbaar stellen, men het maar even leest en snapt, dan zal men wel rationeel gaan reageren en gaan stoppen met roken, het milieu gaan beschermen, in evolutie gaan geloven en niet in god, minder CO2 de lucht in stoten, nanotechnologie omarmen, stoppen met onzin uitkramen over gevaarlijke straling van mobiele telefoons, gezonder gaan eten, etc.

In de ‘Science Deficit Model’-kijk op de wereld gaat men dus uit van de doelgroep als rationeel en geïnteresseerd. Ze hebben alleen een gebrek aan gedegen wetenschappelijke informatie, en als we die maar beschikbaar stellen, komt alles goed.

Natuurlijk is de wereld niet zo eenvoudig, en spelen allerlei politieke, religieuze en culturele factoren een rol als het gaat om het succesvol overbrengen van wetenschap naar maatschappij (sic.). De naam van de sessie die over dit onderwerp ging bij Science Online 2013 was dan ook: ‘Why won’t the science deficit model die?’.

Een paar tweets voor de sfeer:

For those not in the know, the deficit model is that getting people good science information will lead them to accept it. #scioSDM

— John Timmer (@j_timmer) 31 januari 2013

I think i’m seeing that the problem with the deficit model is a deficit of knowledge about the deficit model among scientists. #scioSDM

— John Timmer (@j_timmer) 31 januari 2013

Very clear that providing basic info is critical. So, still need to handle deficit, but do it as part of a larger strategy. #sciosdm

— John Timmer (@j_timmer) 31 januari 2013

Do we really need scientists to avoid deficit-based communication? Isn’t that why we have professional communicators? #sciosdm

— John Timmer (@j_timmer) January 31, 2013

Een van de mogelijke oplossingen die werd geopperd was om wetenschap meer te zien als product, en er meer ‘marketing’ op los te laten, in plaats van alleen maar ‘communicatie’. Vooral bij controversiële onderwerpen zoals roken en klimaat is de tegenlobby in ieder geval goed georganiseerd, met beschikking over ‘billion dollar budgets‘. Hoe zouden wij daar ooit tegenop kunnen?

Anyway, Science Deficit Model is dus in ieder geval een term die je moet kennen, zelfs al is het model vreselijk achterhaald. Vooral de discussie ‘maar wat dan wel?’ is natuurlijk interessant. Als uitsmijter de cartoonposter gemaakt als samenvatting van deze sessie, met wat meer suggesties: